We staan in dit artikel stil bij wat wellicht het meest ver­waar­loosde aspect van beleggen en traden is. Niet alleen lichten we enkele mod­ellen toe die ons de grootte van een posi­tie helpen bepalen bij de aan­vang ervan, maar we gaan ook dieper in op het hoe en waarom van dit alles en het nut dat ‘posi­tion siz­ing’ voor de indi­vidu­ele beleg­ger heeft.

Mag het iets meer zijn?

Beleggen is een­voudig … maar niet makke­lijk. We hebben slechts drie vri­jhei­ds­graden bij het kopen en verkopen, met name wat we kopen, wan­neer we dit doen en hoeveel kap­i­taal we daar dan aan best­e­den. Meestal her­leidt het antwo­ord op de tweede vraag zich dan gewoon tot het moment waarop men de andere twee vra­gen beant­wo­ord. Zowat alle sys­te­men, indi­ca­toren, tech­nieken, mod­ellen en analysemeth­o­den richten zich voor­namelijk (of zelfs alleen) op wat te kopen en wan­neer dit te doen. De tak van de psy­cholo­gie die zich over het gedrag van  beleg­gers buigt, met name de ‘behav­ioural finance’, vertelt ons dat mensen zich vooral (en miss­chien te veel?) focussen op wat te ver­han­de­len en wan­neer omdat ze hier­door een vals gevoel kri­j­gen van con­t­role. De term die deze lad­ing dekt is ‘illu­sion of con­trol’ of ‘lot­tery bias’. Meer informatie over beleggen.

Het is immers ook deze bias die er voor zorgt dat mensen geboorte­da­tums hanteren bij het invullen van hun lot­to­for­mulier omdat ze zo een gevoel van con­t­role hebben. Con­t­role over het invullen weliswaar, niet over de resul­taten helaas. Dit valse gevoel van con­t­role lijkt voor veel mensen een beter aan­vaard­baar alter­natief dan de angst om beslissin­gen te moeten nemen in onzek­er­heid. De bepal­ing hoeveel er moet wor­den gekocht voor een bepaalde posi­tie, we spreken van ‘posi­tion siz­ing’(*), wordt vaak als weinig rel­e­vant beschouwd en bijna altijd als ondergeschikt aan de selec­ties­trate­gie (wat en wan­neer). Kun je handelen binaire opties online?

Dat ‘posi­tion siz­ing’ echter een grote, indien al niet een doorslaggevende, rol speelt in het ein­dresul­taat van een strate­gie tonen we aan met vol­gend voor­beeld. Nemen we een sys­teem met een posi­tieve win­stverwacht­ing, bijvoor­beeld het opgooien van een muntstuk waar­bij je, bij het gooien van kop, het dubbel ont­vangt van wat je hebt ingezet. Landt het stuk op munt, dan ben je wat je hebt ingezet kwijt. Van dit spel weten we, dankzij kan­sreken­ing, dat we er alle belang bij hebben het spel zo lang mogelijk te spe­len. We ver­di­enen immers gemid­deld 0,5 euro per euro die we hebben ingezet.